غدیر خم امان

عمرِ من است و جاده ،کولی عاشقم من

 مزرعه ای پر از عشق ،قلب شقایقم من

  جوهر جانِ خلقت ،نبضِ تپنده ی آن

منتظر حلولم ،  چشم و دقایقم من

 هرچه بگوئی آنم ، خطِّ سفید جاده

 عشقِ شب و رسیدن، راهی ِ ملحقم من .

مسلمانم ، بجانم بسته شد مهر وطن ،

دلبسته ی آنم

به جنگی نابرابر کرده ام اثبات ،

میدانم،

اگر صدبارهم من ،

قطعه قطعه گردم و زنده

نداری باورم ، ای بی وطن

فرزند ایرانم

پذیرا گشته یا طردم کنی ،

فرقی نخواهد کرد

مسافر بوده راه و رسم آنرا 

خوب میدانم

رفت همراه نسیم قاصدک تنهائی

خوش خبر بود ،پراز بارقه ی زیبائی

همه ی درد وجودش نرسیدن ،ماندن

نگرانی بزرگش غم بی فردائی

احمدیزدانی

چشم خود را که میگشائی تو

قفل عالم گشاده میگردد

شادی و عشق میزند لبخند

کارِ مشکل چه ساده میگردد

همه ی جان من شود آزاد

میشوم مردِ ساحرِ خوشبخت

با نگاهِ تو بال پروازم

بار دیگر اعاده میگردد

احمدیزدانی